Sevgilerim

Sevgilerim

Sesler, mimikler, kahkahalar… İzleri silinmek üzere olan, ancak imgeleri zihnimin uçsuz bucaksız ve yalnızlık yaşatan arka odalarına dolan birer anı şimdi. Hem de görmemek, duymamak, bilmemek için hiçbir neden yokken, insan olmaktan başka.

Kategori:Deneysel

Yayımlanma:


Sevgilerim... Hissettiklerimi söyleyemiyorum. Sadece selam veriyorum, kuru, duygudan yoksun ve basit harflerden oluşan… Kuru, duygudan yoksun ve basit harflerden oluşan bir selam. Şiirler yazdıran sevgim yıpranmaktan cesaretsiz kaldı. Hikâyeler yazdıran mutluluk anlarım, anılarım gözyaşı döktürmesin diye soldu, boğuldu. Bakmayın sadece selam vermek istemelerime, nice sevgi doludur ürkek selamlarımın ve ardından susuşlarımın altında.

Sevdiğim, değer verdiğim bir insanla yalnız selamlaşıyor olmam ve bütün bir hayatım boyunca yazacağım şiirlerimi “Nasılsın?” sözcüğüne sığdırıp, maskeleyip bu sözcükte eritmem ne kadar cani, anlamsız ve çaresiz. Yanı başımda bir yerlerde hayalet olan, hayatımda değer atfettiğim nadir insanlardan olan birini görmeden, bilmeden, işitmeden yaşamak ne kadar küstah, vahşi ve bir o kadar da özlem dolu.

Oysa tek yaptığım, bileklerimi sıkan o küçük, zor gibi soğuk kelepçenin zihnimde yarattığı devasa tutsaklık duygusu gibi, gözümün görmediği, kulağımın işitmediği, tenimin sıcaklığını hissetmediği birini zihnimin de hissetmeyeceği yanılgısına inatla biat etmek.

Sesler, mimikler, kahkahalar... İzleri silinmek üzere olan, ancak imgeleri zihnimin uçsuz bucaksız ve yalnızlık yaşatan arka odalarına dolan birer anı şimdi.

Hem de görmemek, duymamak, bilmemek için hiçbir neden yokken, insan olmaktan başka.